De tweede slaap

Terug in de tijd. Zes jaar geleden, op 24 november 2019, schreef ik dit in C'est la vie (et la mort), het weblog van mijn familie:

Het is tijd voor een 'rant'. Als je niet weet wat dat woord betekent, zoek het op in een woordenboek of lees de berichten van Trump op Twitter.

Gisteren las ik in De Volkskrant een interview met de Engelse schrijver Robert Harris. Hij is een van mijn favoriete auteurs, zo een van wie ik alle boeken in mijn kast heb staan, veelal in een gebonden uitgave. Hij verwierf faam met spannende bestsellers waarin hij historie en fictie vermengt: thrillers zoals Enigma, Pompeii, Conclaaf, München 1938, en een trilogie over de Romeinse politicus en filosoof Cicero. Zijn nieuwste boek heet De tweede slaap. Ik heb het Engelse origineel, The Second Sleep, inmiddels gekocht en gelezen.

De roman heeft als onderwerp de ondergang van onze huidige beschaving ten gevolge van het falen van de technologie. Op een vraag over de oorzaak geeft hij een antwoord dat mijn mening over de asociale sociale media niet beter had kunnen weergeven: "Ja, we hebben buitengewone technologie maar fundamenteel zijn wij niet snuggerder en staan we niet meer in contact met de fundamenten van het menselijk bestaan. In meerdere opzichten hebben mensen in Cicero's tijd juist dieper nagedacht. Ja, er zijn die fantastische sociale media en het internet, maar waarvoor gebruiken we ze? Voor poep. Grote, onontkoombare poep! Dat niet eens: uitvergrote poep. Een tsunami aan poep die op onze hoofden neerkomt. Poepideeën. Dáárom wilde ik De tweede slaap schrijven. Dáárover gaat het. Over het feit dat we alleen maar meer idiotie mogelijk maken. De idioot is machtiger dan ooit. We hebben de idioot almachtig gemaakt. De idioot zit in het Witte Huis."

Ik had het niet beter kunnen zeggen. Ik neem trouwens aan dat Harris hier het woord 'shit' heeft gebruikt, maar ik vind het woord 'poep' in dit verband veel meer kracht hebben.

Meer * More * Más

➽ ajjdebruijnOnderweg / Boeken