John Farnham

Een van mijn favoriete zangers is John Farnham. Ik had het voorrecht hem live te horen zingen toen hij op 26 mei 1983 optrad als frontman van The Little River Band in Muziekcentrum Vredenburg in Utrecht. Ik weet nog wat ik dacht toen ik hem hoorde zingen: "Wat een 'strot' heeft die man!" Vanaf dat moment ben ik fan van hem geweest en heb ik al zijn platen gekocht.

Een van de nummers die The Little River Band toen speelde was Playing to Win, een heerlijk up tempo nummer met een geweldig slotakkoord.

Hij wordt al decennia lang The Voice genoemd, en niet zonder reden. John Farnham is voor miljoenen Australiërs meer dan een zanger: hij is een nationaal symbool van vastberadenheid, talent en emotionele kracht. Met een carrière die ruim vijftig jaar beslaat, blijft zijn muziek een onuitwisbaar onderdeel van het Australische culturele geheugen.

John Farnham werd enkele weken na mij op 1 juli 1949 geboren in het Engelse Dagenham en verhuisde op jonge leeftijd naar Australië. Zijn doorbraak kwam in 1967 met de luchtige hit Sadie (The Cleaning Lady), die hem in één klap tot tieneridool maakte. Ondanks dat succes kampte hij jarenlang met de wens om als serieuze artiest erkend te worden.

In de jaren tachtig volgde een keerpunt. Farnham trad toe tot de Little River Band en vond daarna solo zijn hernieuwde stem met het album Whispering Jack (1986). De plaat werd een mijlpaal in de Australische popmuziek. De single You're the Voice groeide uit tot een nationaal anthem en bezorgde hem wereldwijde erkenning.

Daarna volgden succesvolle albums als Age of Reason en Chain Reaction, waarmee hij zijn status als topartiest verder verstevigde. Hij werkte samen met onder anderen Olivia Newton-John en Tom Jones, en ontving talloze onderscheidingen, waaronder de benoeming tot Officer of the Order of Australia.

Dit is Help! van The Beatles in de versie van John Farnham. Bijzonder en meeslepend. Wat een geweldige saxofoonsolo!

De laatste jaren werd zijn carrière overschaduwd door gezondheidsproblemen, waaronder een zware strijd tegen mondkanker. Toch bleef de steun van fans onverminderd groot, wat zijn blijvende invloed op de Australische muziekcultuur onderstreept.

Dit is Burn for You, een van die prachtige ballades die John Farnham zo goed kon zingen. "Phil Buckle on the guitar, please folks."

You're the Voice blijft meer dan een lied — het is een boodschap van kracht en saamhorigheid. En John Farnham zelf belichaamt die boodschap nog altijd: een man die zijn stem gebruikte om een land te inspireren, en wiens echo nog lang zal blijven klinken.

This time, we know we all can stand together

With the power to be powerful

Believing we can make it better

Ooh, we're all someone's daughter

We're all someone's son

How long can we look at each other

Down the barrel of a gun?

Meer * More * Más

➽ ajjdebruijnOnderweg / Muziek (Spotify)

Tennant & Tate

Op 2 augustus van dit jaar plaatste ik op dit weblog een verhaal over Sonnet 18, een van de bekendste gedichten van William Shakespeare. Hierin plaatste ik een link naar een YouTube video waarin de acteur David Tennant het gedicht voorleest. Ik had kunnen kiezen uit talloze andere gesproken versies, maar ik gaf de voorkeur aan Tennant omdat hij Schots is en het gedicht voordraagt met een typisch Schotse uitspraak. Deze komt goed overeen met de wijze waarop Shakespeare en zijn tijdgenoten spraken. In de loop der tijd zijn de ruwe kantjes van die manier van spreken verdwenen tot het moderne, bijna té beschaafde Engels ontstond.

Voordat Tennant bekend werd als acteur in Shakespeare stukken - zijn Hamlet bij de Royal Shakespeare Company trok overvolle zalen - was hij gedurende drie seizoenen Doctor Who in de gelijknamige, waanzinnig populaire BBC televisieserie. In 2007, op het hoogtepunt van zijn faam als Doctor Who, nam hij samen met komediespeelster Catherine Tate een sketch op voor Comic Relief, een liefdadigheidsorganisatie die vooral bekend is geworden door Red Nose Day, een dag in het jaar waarop geld wordt ingezameld voor goede doelen en waarop veel bekenden op televisie een rode dop op hun neus zetten.

In 2011 speelden Tennant en Tate samen in Shakespeares toneelstuk Much Ado About Nothing in het Londense West End. Ze vertolkten Benedick en Beatrice — twee spitsvondige geliefden die voortdurend met elkaar bekvechten — een perfecte match voor hun komische timing en energie.

De Comic Relief sketch is erg leuk, vooral voor leraren Engels, waarvan ik er een was. Ik heb zo'n 40 jaar op het Zaanlands Lyceum in Zaandam gewerkt en Sonnet 18, Hamlet, en andere werken van William Shakespeare behandelde ik regelmatig tijdens mijn lessen aan de bovenbouwklassen havo/vwo. In de sketch speelt Tennant de strenge, nieuwe Engelse leraar Mr. Logan en Tate het brutale tienerpersonage Lauren ("Am I bovvered?"). Helaas is Mr. Logan Schots en bovendien gaat hij het over Shakespeare hebben. ("Reading is for losers!")

Tate / Lauren is every teacher's worst nightmare:

- "You are the most insolent child I've ever had the misfortune to teach."

- "Thank you."

- "You're pointless, repetitious and extremely dull."

- "A bit like Shakespeare then."

David Tennant is Catherine Tate's new English teacher!

a Comic Relief - BBC video from 2007

Meer * More * Más

➽ Shakespeare en ik

The First Folio

In 1623 verscheen het beroemde Mr. William Shakespeares Comedies, Histories, & Tragedies, beter bekend als de eerste editie van de werken van William Shakespeare in folioformaat, vaak gewoon aangeduid als The First Folio. Deze uitgave geldt niet alleen als monument voor de Engelse literatuur, maar ook als cruciale schakel in de overlevering van Shakespeares toneelwerk.

Shakespeare overleed in 1616, en hoewel veel van zijn toneelstukken al waren uitgegeven in kleinere formaten (zogeheten quartos), bestond er nog geen uitgebreide, officiële verzameling. In 1621 maakten enkele uitgevers plannen om een folio-uitgave van zijn werken uit te geven. Het formaat folio betekende dat elk vel papier slechts eenmaal was gevouwen, waardoor grotere pagina's ontstonden, meestal een formaat dat werd gebruikt voor prestigieuze werken.

Twee voormalige medespelers van Shakespeare, John Heminges en Henry Condell, beiden werkzaam bij de spelersgroep The King's Men, namen het initiatief om een dergelijke verzameling samen te stellen. Onder leiding van uitgevers Edward Blount en William Jaggard (en zijn zoon Isaac) werd de bundel in 1623 gedrukt. De volledige titel luidde: Mr. William Shakespeares Comedies, Histories, & Tragedies. Published according to the True Originall copies.

Klik of tik op een foto om deze te vergroten.

In The First Folio werden 36 toneelstukken van Shakespeare gebundeld, waaronder veel die niet eerder waren gedrukt. Voor ongeveer de helft van de stukken was The First Folio-tekst de eerste betrouwbare druk. Voorbeelden hiervan zijn Macbeth, The Tempest, Twelfth Night en Julius Caesar. Zonder The First Folio zouden deze stukken verloren zijn gegaan.

The First Folio maakte van Shakespeares toneelwerken meer dan tijdelijke teksten: ze vestigde ze als serieus literair erfgoed. De toneelstukken werden opgedeeld in drie categorieën: Comedies, Histories en Tragedies, een indeling die sindsdien vaak is overgenomen. Omdat veel eerdere prints van slechte kwaliteit waren (de zogenoemde bad quartos), bood de bundel een stabielere basis voor latere edities.

Het documenteert ook het drukproces en de boekproductie in de vroege 17e eeuw, met veel varianten tussen individuele exemplaren. Geen twee exemplaren zijn gelijk. Er werden naar schatting 750 exemplaren gedrukt in 1623. Van die oorspronkelijke oplage zijn nu nog 235 exemplaren bekend. Omdat het drukproces tamelijk rudimentair was (met fouten en correcties) bevat elk overgebleven exemplaar unieke kenmerken.

In de loop van de eeuwen vonden exemplaren hun weg naar bibliotheken, universiteiten en particuliere collecties. The Folger Shakespeare Library in Washington bezit liefst 82 exemplaren, de grootste verzameling ter wereld. In 2016 werd nog een nieuw exemplaar ontdekt op het eiland Bute in Schotland, wat illustreert dat er mogelijk nog meer onbekende exemplaren bestaan.

Ik ben zelf in het bezit van een exemplaar van The First Folio. Het heeft een prominente plaats in mijn woonkamer gekregen en ligt op een boekenstandaard gemaakt door mijn broer Marcel.

Helaas is het geen originele eerste druk. Was het maar waar. Het bestaat uit fotokopieën van ongeschonden bladzijden in de exemplaren van The Folger Shakespeare Library. Toch ben ik als liefhebber van het werk van William Shakespeare blij met deze uitgave. Ik lees er regelmatig in waarbij ik de tekst hardop uitspreek. Dichter bij The Bard kun je niet komen!

De allure van The First Folio is immens gebleven: als historisch object, als verzamelobject én als symbool van Shakespeares blijvende invloed. Exemplaren bereiken op veilingen recordbedragen, hetgeen het belang van de uitgave onderstreept. De bundel wordt vaak tentoongesteld in musea en bibliotheken, waardoor het publiek directe toegang krijgt tot een authentiek stuk boekgeschiedenis.

Het ontstaan van The First Folio toont hoe literatuur, productie en publicatie samenkomen: door het initiatief van collega's van Shakespeare, de inspanning van uitgevers en drukkers, en de logistieke realiteit van vroeg-17e-eeuws boekdrukwerk. En misschien nog belangrijker: het laat zien hoe belangrijk zij waren om Shakespeares nalatenschap te bewaren. Zonder deze bundel zouden wij veel stukken van Shakespeare slechts uit fragmenten of citaten kennen, of misschien helemaal niet.

The First Folio is dus niet alleen een boek: het is een monument — literair, historisch én cultureel. Het brengt samen wat vaak ontkoppeld is: toneeltekst en boekuitgave, populaire kunst en canonieke status, 17e-eeuwse productie en 21e-eeuwse waardering. Als zodanig blijft het een fascinerend object voor lezers, onderzoekers én liefhebbers van geschiedenis.

Shakespeare's First Folio

a documentary by BBC Four from 2014

Meer * More * Más

➽ ajjdebruijnOnderweg / Boeken

➽ Shakespeare en ik / Boeken

➽ Shakespeare en ik / Verhalen

The Blood Detective

Een van de hobby's van mijn oudere broer Hans is genealogie. Een genealoog is een persoon die familielijnen opspoort en de geschiedenis van voorouders bestudeert. Hans heeft er weliswaar niet zijn beroep van gemaakt - hij was vele jaren docent lichamelijke oefening op een middelbare school - maar hij weet er wel veel van. In de loop van de tijd heeft hij de stambomen in kaart gebracht van mijn vader, van mijn moeder, en van mijn grootouders aan moederskant. In Familiealbum, het online archief met foto's en documenten van onze familie, zijn de door Hans geschreven genealogieën te lezen. Er zijn 24 hoofdstukken, geïllustreerd met foto's, afbeeldingen, scans, en landkaarten. Elke aflevering wordt ingeleid met een historisch perspectief, waarin de betreffende voorouder in zijn of haar tijd wordt geplaatst.

In het geval van mijn vader heeft Hans als oudste voorouders Pieter de Bruijn en Neeltje de Herder kunnen vinden. Zij leefden omstreeks 1750 in Kudelstaart. In relatie tot ons, generatie 1, zijn deze twee generatie 7. Voor mijn moeder vond hij Anthonie Kruijssen en Maria Kouwenberg, die omstreeks 1700 in de omgeving van Tilburg woonden. Zij zijn generatie 9. De oudste voorouders van mijn grootouders aan moederskant die Hans in de archieven wist te vinden zijn Gijsbert Pauw en Neeltje Baars. Zij leefden omstreeks 1650 in Schalkwijk. Zij zijn generatie 9.

Enkele jaren geleden las ik een boek waarin genealogie een belangrijke rol speelt. Het is geschreven door Dan Waddell en heet The Blood Detective. Het woord blood heeft hier niet alleen de betekenis die wij er gewoonlijk aan geven, maar wordt hier ook gebruikt om een familieband aan te geven, denk bijvoorbeeld aan het woord 'bloedverwantschap'. In The Blood Detective, een spannend boek in de stijl van de Frieda Klein romans van Nicci French, weet de politie een aantal moorden op te lossen door de hulp in te roepen van een genealogisch onderzoeker, een soort Hans dus.

Vaak als ik bijzondere fragmenten tegenkom in een boek maak ik er een notitie van. Meestal doe ik niets met die stukken tekst, maar soms gebruikte ik ze in lessen, en nu kan ik mijn citaten uit The Blood Detective mooi gebruiken als illustraties bij dit verhaal. Ze hebben namelijk genealogie als onderwerp.

In het eerste fragment lees je de gedachten van onze genealoog Nigel als hij naar de mensen kijkt die om hem heen in een archief zitten, gebogen over dikke boeken, op zoek naar informatie over hun voorouders:

"Yes, he was often scathing about the sorts of people who pursued their ancestors fanatically; the type more comfortable retreating into the silent, quiescent world of the dead, rather than dwelling in the awkward, insolent present. But the world today was awash with information about the wealthy, the famous and the tawdry. Somebody has to help remember the anonymous ordinary men and women, who make the world turn."

Het gaat mij natuurlijk om de laatste zin. Is mijn broer Hans zo'n somebody?

In een aflevering van de Genealogie De Bruijn maakt Hans een opmerking over de uitdrukking op de gezichten van de leden van de familie De Bruijn-Schreurs op de in 1932 voor het ouderlijk huis in Ouderkerk aan de Amstel gemaakte foto. Hij schrijft: "Het maken van de foto moet blijkbaar geen vrolijke bezigheid zijn geweest. Kijk maar eens naar de zonder uitzondering norse gezichten."

In The Blood Detective komen wij zo'n zelfde foto tegen:

"'Are these ancestors of yours?' Heather asked.

She was holding a photograph from Nigel's mantelpiece, a family portrait. Father was standing sternly at the back, beard bristling with pride. His left arm was cradled in the elbow of his wife, who was seated. Her hair was tied back, her eyes so bleached of colour by the print she looked almost ghostly. Beside her was a serious-faced boy in a buttoned-up frock coat holding a hoop, while the two girls were seated; the elder, a mirror of her mother, holding a bunch of flowers, the younger mournfully staring with wide brown eyes at the camera, her frilly white shirt in joyous contrast to the monochrome solemnity elsewhere. All, apart from Father, looked as if they had just received the worst news of their lives. It was a picture Nigel loved.

'No,' he said.

'Then who are they?'

'The Reeve family.'

'And they are?'

'I have no idea.'

'So how do you know the name?'

'It's written on the back in pencil. It was taken in 1885.'

'So how come you have it?' Heather asked, gazing intently at it one more time. She was frowning.

'I like it. These people took their family portraits seriously.'

'I can see that. No saying "cheese" back then.'

'Most people wanted to convey an image of being serious, dependable and honest. You didn't do that by smiling.' He took the picture from her. 'I like to wonder what happened to them all. The younger girl with the sad face, especially. To be three or four, however old she is, and to seem so daunted by life. It was a different world.'"

De leden van de familie Reeve wilden duidelijk maken dat ze serieus, betrouwbaar en eerlijk waren. Zouden mijn Opa en Oma de Bruijn dat ook hebben willen laten zien aan …? Ja, aan wie eigenlijk? Hun kleinkinderen misschien?

Tenslotte een fragment waarin onze genealoog duidelijk maakt waarom hij doet wat hij doet:

"Nigel's eyes did not blink. There was a zeal to him, hands dancing as he spoke. 'The past is a living thing: it's always present. Most of us are not aware of it, most of us ignore it, but it's there. You can't just sweep it away, forget about it. Look at this case. It's clear to me and, from what I can see, to you, too, that in 1879 a grave misjustice took place. The world then forgot about it, or tried to. Pretended justice had been done. But you can bet that anyone who seeks to forget the past has a corpse in the basement.' Nigel went on. 'But the past isn't like that; you can't just bury it, mark it down as history. When someone is drowned at sea, it can take an age for the body to be washed up. No one knows where, no one knows when. The only thing that is certain is that the sea will eventually give up its dead.'"

Ik vind met name deze zin mooi: "The past is always present." Het woord present heeft hier natuurlijk twee betekenissen, 'aanwezig' en 'tegenwoordig'. Het verleden gaat niet weg, het zal er altijd zijn, vergeten heeft geen zin, op een gegeven moment word je er weer mee geconfronteerd.

Hans en zijn mede-genealogen zullen het met Nigel eens zijn, denk ik.

Meer * More * Más

➽ ajjdebruijnOnderweg / Boeken

➽ Familiealbum / Familiegeschiedenis

A Single Life

Afgelopen vrijdag publiceerde ik op dit weblog een verhaal met de titel Vinyl. Het ging over een bedrijf dat de as van overledenen in de groeven van een LP perst. De film die ik vandaag onder jullie aandacht wil brengen sluit hier perfect bij aan.

De menselijke fascinatie voor tijdreizen is al eeuwenoud. Van Ebenezer Scrooge in Charles Dickens' A Christmas Carol tot Marty McFly in de Back to the Future filmtrilogie – alleen al het idee om de klok terug te draaien naar het verleden, of vooruit naar de toekomst, heeft ons mateloos verleid. Als cinematografisch middel, of het nu in sciencefiction, thrillers of komedies is, heeft tijdreizen de unieke eigenschap om ons het oneindige karakter van het universum te laten verkennen … en de ware betekenis van het mens-zijn te ontdekken.

In A Single Life geeft de Nederlandse animatiestudio Job, Joris & Marieke een originele draai aan het tijdreisconcept. In slechts twee minuten leveren ze een speels en ontroerend verhaal af over het leven en het waarderen van elk moment. De film, die in 2015 genomineerd werd voor een Oscar voor Beste Korte Animatiefilm, volgt Pia terwijl ze luistert naar een mysterieuze vinylplaat die haar in staat stelt door tijd en ruimte te springen tijdens één enkel liedje.

De oorsprong van de film gaat terug tot 2001, toen makers Job Roggeveen, Joris Oprins en Marieke Blaauw op een studentenkamer in de Design Academy in Eindhoven naar een ABBA-plaat zaten te luisteren. Toen de plaat begon over te slaan, ontstond er een bizarre gedachte: sloeg de plaat vooruit, of waren zij zélf door de tijd gereisd? Bijna tien jaar later haalden ze dit idee weer van stal voor een korte filmwedstrijd. "Wat als je door de tijd kon springen met behulp van een vinylplaat?" vroegen ze zich af, "en wat zou die kracht met je doen?"

In het geval van Pia leert ze heel snel veel over zichzelf. Terwijl de film op speelse wijze versnelt door een heel mensenleven heen, zingt de magische plaat: "a single life is what you're getting — and you should get it right" ("je krijgt maar één leven — dus leef het goed"). De prachtige en mysterieuze soundtrack, gecomponeerd door Job onder het pseudoniem Happy Camper, draagt het verhaal bij elke sprong van de naald.

Vol fysieke humor, gestileerd ontwerp en prachtige details (kun jij de verwijzing naar een andere klassieke tijdreisfilm ontdekken?), weet A Single Life te betoveren van begin tot eind. En bij elke sprong van de naald worden we eraan herinnerd: "telkens weer probeer je tijd te rekken, maar het einde is onvermijdelijk."

In enkele minuten vertelt de film hoe muziek - en met name een vinyl LP - ons naar onverwachte plaatsen kan brengen. A Single Life moet je echt bekijken. Zet het geluid van je computer, tablet of telefoon aan en kijk tot het (on)verwachte einde. Ik vind het heel bijzonder.

A Single Life

an animated short film by Jos, Joris & Marieke from 2014

Vinyl

Wat wil jij dat er met je as gebeurt nadat je bent gecremeerd?

Wees gerust, dit wordt geen morbide verhaal over doodgaan. De reden waarom ik de vraag stel is omdat ik onlangs een artikel las op de Open Culture website dat mij aan het denken zette en mij de vraag aan mijzelf deed stellen. In het artikel vertelt een zekere Jason Leach over zijn bedrijf dat de as van overledenen in de groeven van een LP perst. Op de vinyl schijf is eerst muziek gezet die de overledene voor zijn of haar dood heeft uitgekozen en op de hoes kun je foto's van de overledene laten plaatsen. Bij het afspelen van deze speciale LP kan het niet anders of de nabestaanden worden herinnerd aan degene die is heengegaan. Het bedrijf zegt dat "it lets the dear departed live on from beyond the groove." Meh … Zo'n geintje kost trouwens behoorlijk wat; je krijgt 30 kopieën van de LP voor $4,000! De as zit wel op elk exemplaar. Gek genoeg loopt het bedrijf van Leach als een trein.

Zou ik mijn as op een LP willen hebben? Ja hoor, al was het maar omdat ik mijn favoriete muziek in het vinyl kan laten persen. Maar welke muziek zou ik kiezen voor deze herinnering aan mijzelf? Dat is moeilijk, ik heb verdorie 30.500 mp3-bestanden op de harde schijf van mijn laptop staan! De vraag speelde nog door mijn hoofd toen ik vanmorgen een mooie zin tegenkwam in het boek dat ik op het moment al voor de tweede keer aan het herlezen ben, A Gentleman in Moscow van Amor Towles. In de roman halen drie mannen herinneringen op aan het verleden en de auteur beschrijft hun gesprek zo: "They spoke of the once and the was, of the wishful and the wonderful." Mooi gezegd, toch?

Die zin gaf mij het antwoord op mijn vraag. Op mijn LP moest muziek staan die terugkijkt op mijn leven, mijn verwachtingen, mijn liefdes, mijn teleurstellingen, mijn successen. Verder wist ik dat er voor mij maar één soort muziek in aanmerking kwam: country & western. Toen ik dat eenmaal besloten had, herinnerde ik mij een nummer van countryknakker Alan Jackson dat aan vrijwel al mijn eisen voldeed: Remember When. De tekst is niet geheel van toepassing op mijn leven, desondanks werd het het eerste nummer van mijn denkbeeldige as-LP.

(1) Remember When

Remember when I was young and so were you

And time stood still and love was all we knew

You were the first, so was I

We made love and then you cried

Remember when

Spotify | Tekst

Vanaf dat moment was het makkelijk. Alan Jackson is een van mijn favoriete country & western zangers en ik heb zoveel mooie nummers van hem dat ik besloot mijn LP te vullen met tien Alan Jackson tracks. Hieronder laat ik ze de revue passeren. Bij elk nummer geef ik een link naar Spotify of YouTube waar je het lied kunt beluisteren en een link naar Songteksten.nl waar je de tekst van het lied kunt lezen. Zet je speakers open, dit is prachtige muziek! Dit is mijn muziek.

(2) Every Now And Then

Every now and then

That old feeling comes around

Every now and then

I see your face in another cloud

Every now and then

Some old something takes me right back again

Every now and then

Spotify | Tekst

(3) Mexico, Tequila And Me

Well I'm tired of the rat-race

Even tired of her sweet face

I'm sick of what I'm supposed to be

I need a little time to vegetate my mind

Escape from my reality

Just Mexico, Tequila and me

That's right.

I'm not entirely unhappy

'Cause sometimes life's crappy

Make me wanna stop and run

Take a three day breather, sipping Margarita

Drift away beside the sea

Just Mexico, Tequila and me

Ah yeah.

Spotify | Tekst

(4) Everything But The Wings

Looking at you

It's hard to believe that you could feel the way I do

Never thought I'd find so much love we fall into

Or perfect or true

So never go away

If heaven calls you back just ask if you can stay

I'd never find someone to ever take your place

You know they only made a few

YouTube | Tekst

(5) Jim And Jack And Hank

Take your string bikinis, your apple martinis

Take what’s left there in the bank

Take your flat iron and your curlers

Your sparkling water and that damn perfume I never liked

Take your black Mercedes all that stuff for ladies

To me you’re just a total blank,

Go on and leave me baby

I don’t need you, I got

Jim and Jack and Hank

Spotify | Tekst

(6) Gone Before You Met Me

And just before I awoke

I had a bad nightmare

I was on some lost highway and you were nowhere near

Someone took your hand I wasn't that man

Girl, it sure did hit me

I was cussing fate but it was too late

You were gone before you met me

Spotify | Tekst

(7) It's Five O' Clock Somewhere

Pour me somethin' tall an' strong

Make it a Hurricane before I go insane

It's only half-past twelve but I don't care

It's five o'clock somewhere

Spotify | Tekst

(8) I'll Go On Loving You

And be it the wind 

Or the rain 

Or the moon up in the sky 

The spin of the earth 

Or the changes in the tide 

I don't know what brought us together 

What strange forces of nature conspired 

To construct the present 

From the past

And I'll go on loving you

Spotify | Tekst

(9) There Goes

There go your paralyzin' eyes

There goes your tantalizin' smile

There goes my act of playin' it cool

And there go the words

I meant to say

There go the games 

I wanted to play

There goes my heart fallin' for you

Spotify | Tekst

(10) So You Don't Have To Love Me Anymore

Yeah, I will keep

All those memories of the good times

Yeah, there were some good times

So when you think

Of you and me

They won’t even cross your mind

YouTube | Tekst

Welke muziek zou jij op je as-LP zetten?

Een citaat uit de tekst op de Open Culture website:

"The service can provide comfort and a memory trigger for those left behind. The video below, Hearing Madge, is a short documentary about a son who took recordings of his mother and used Jason Leach's company And Vinyly to make a record out of them. It’s sweet. 'I'm sure a lot of people think that it's creepy, a lot of people think it's sacrilegious,' the man says. 'But I know my mother wouldn't have. She would've thought it was a hoot.'"

Hearing Madge

an Aeon Video documentary from 2017

Meer * More * Más

➽ ajjdebruijnOnderweg / Muziek (Spotify)

Hotel California

"Hotel California"

by

The Eagles

Het ontstaan van Hotel California is een fascinerend proces dat laat zien hoe muzikale inspiratie, maatschappelijke reflectie en persoonlijke ervaringen samenkomen in een iconisch nummer.

Don Felder, de gitarist van The Eagles, schreef de oorspronkelijke muziekdemo in 1976. Hij maakte de demo thuis in Malibu, met een 12-snarige gitaar en een eenvoudige drumbeat. Hij had geen tekst in gedachten – het was puur instrumentaal en bedoeld als een Latijns aandoend rocknummer. Hij stuurde de cassette naar de andere bandleden (zoals hij vaker deed), zonder te weten wat het uiteindelijk zou worden.

Don Henley en Glenn Frey, de creatieve kern van The Eagles, waren direct geïnspireerd door de sfeer van Felder’s muziek. Henley stelde voor dat het nummer een "stuk over het verval van de Amerikaanse droom" zou worden. Ze besloten de setting in Californië te plaatsen, als symbool voor glamour, succes, illusie en desillusie. Volgens Henley is Hotel California "in feite een metaforisch verhaal over hoe Amerika zichzelf verloor in overdaad, hebzucht en oppervlakkigheid." De beroemde regel "You can check out any time you like, but you can never leave" wordt vaak geïnterpreteerd als een reflectie op mentale of spirituele gevangenschap.

Het hotel in het nummer is fictief. Er is geen echt Hotel California. Het is een metafoor voor de verleidingen en valkuilen van het leven in de roem, vooral in Los Angeles en de muziekindustrie. Veel mensen dachten dat het nummer over verslaving, een sekte of zelfs de duivel ging, maar Henley heeft gezegd dat het gaat over een geestelijke gevangenschap in een leven van oppervlakkige luxe.

De band werkte maanden aan het nummer. Het was technisch complex en lang (meer dan 6 minuten). De gitaarsolo aan het einde, gespeeld door Don Felder en Joe Walsh, werd zorgvuldig uitgeschreven en meerdere keren opgenomen om perfectie te bereiken. Don Henley nam de zang voor zijn rekening. Zijn stem gaf het nummer zijn kenmerkende sfeer van melancholie en mysterie.

Het nummer werd uitgebracht op het album Hotel California in december 1976. In februari 1977 kwam het als single uit en werd het een wereldwijde hit. De combinatie van raadselachtige tekst, meeslepende melodie en virtuoos gitaarspel maakte het tot een instant klassieker.

Hotel California is dus niet zomaar een liedje, maar een muzikaal kunstwerk waarin de ervaring van de jaren '70 – met al zijn pracht en verval – tot leven wordt gebracht. Het was een kritisch moment voor The Eagles en een mijlpaal in de rockgeschiedenis. Het won de Grammy Award voor Record of the Year in 1978, wordt regelmatig genoemd in lijsten van de beste nummers aller tijden en heeft miljoenen mensen wereldwijd beïnvloed en is nog steeds een vast onderdeel van classic rock-radio en live optredens.

electric | 1977

acoustic | 1994

On a dark desert highway, cool wind in my hair

Warm smell of colitas, rising up through the air

Up ahead in the distance, I saw a shimmering light

My head grew heavy and my sight grew dim

I had to stop for the night

There she stood in the doorway

I heard the mission bell

And I was thinking to myself

"This could be Heaven or this could be Hell"

Then she lit up a candle and she showed me the way

There were voices down the corridor

I thought I heard them say

Welcome to the Hotel California

Such a lovely place (Such a lovely place)

Such a lovely face

Plenty of room at the Hotel California

Any time of year (Any time of year)

You can find it here

Her mind is Tiffany-twisted, she got the Mercedes bends

She got a lot of pretty, pretty boys she calls friends

How they dance in the courtyard, sweet summer sweat

Some dance to remember, some dance to forget

So I called up the Captain

"Please bring me my wine."

He said, "We haven't had that spirit here since nineteen sixty nine."

And still those voices are calling from far away

Wake you up in the middle of the night

Just to hear them say

Welcome to the Hotel California

Such a lovely place (Such a lovely place)

Such a lovely face

They livin' it up at the Hotel California

What a nice surprise (what a nice surprise)

Bring your alibis

Mirrors on the ceiling

The pink champagne on ice

And she said "We are all just prisoners here, of our own device"

And in the master's chambers

They gathered for the feast

They stab it with their steely knives

But they just can't kill the beast

Last thing I remember

I was running for the door

I had to find the passage back to the place I was before

"Relax," said the night man

"We are programmed to receive

You can check-out any time you like

But you can never leave!"

Meer * More * Más

➽ ajjdebruijnOnderweg / Muziek (Spotify)

Shakespeare's Tomb

Mijn DVD-verzameling met Shakespeare-gerelateerd materiaal mag gerust redelijk uniek worden genoemd. Ik denk niet dat er veel mensen of organisaties zijn die hebben wat ik heb. Het zijn er inmiddels ruim 350. Je zou dan ook denken dat ik zo langzamerhand alles wel weet van de bard uit Stratford-upon-Avon, maar onlangs bleek tot mijn verrassing dat dat niet zo is. Ik kreeg toen namelijk een DVD in mijn bezit met de titel Shakespeare's Tomb.

In zijn testament bepaalde Shakespeare dat de volgende tekst in zijn grafsteen gebeiteld moest worden:

GOOD FREND FOR IESVS SAKE FORBEARE,

TO DIGG THE DVST ENCLOASED HEARE.

BLESE BE YE MAN YT SPARES THES STONES,

AND CVRST BE HE YT MOVES MY BONES.

Klik of tik op een foto om deze te vergroten.

Grof vertaald staat hier: "Goede vriend, in Jezus' naam graaf niet in het stof dat hier ligt opgesloten. Gezegend is de mens die deze stenen spaart, en vervloekt is hij die mijn botten beweegt." Shakespeare was rijk genoeg om in de kerk zelf begraven te worden, en het was in die tijd gewoonte om na verloop van tijd deze botten op te graven en in een gezamenlijk knekelhuis buiten de muren van de kerk te dumpen, zodat er weer ruimte kwam in de kerk. Blijkbaar wilde Shakespeare dat niet. Zijn wens is in ieder geval geëerbiedigd, want het graf is altijd gesloten gebleven, zeer tot ergernis van wetenschappers.

In de documentaire op de DVD laten ze zien hoe een ground penetrating radar er toch in slaagt te bepalen wat er onder de grafsteen ligt, dit uiteraard zonder het graf te schenden. En wat blijkt? De schedel van Shakespeare ontbreekt! Men vond het al vreemd dat de grafsteen slechts de helft in lengte is dan de stenen van zijn vrouw Anne Hathaway en van zijn dochter Judith, die naast hem liggen.

Men denkt nu dat zijn graf is opengebroken door een van de grafrovers die in de 18e eeuw actief waren met het stelen van schedels en botten van beroemde mensen om daarmee geld te verdienen. Op de vraag of hij nu toch toestemming wilde geven om het graf te openen, antwoordde de huidige vicar van de kerk ontkennend. "Wij blijven zijn laatste wens eerbiedigen."

Hier sta ik samen met collega's Ellen, Elly en Madelon

bij het graf van William Shakespeare

in Holy Trinity Church in Stratford-upon-Avon.

De foto is genomen in 2008.

The Blessing and Curse at Shakespeare's Grave

a CBS Sunday Morning video from 2016

Meer * More * Más

➽ Shakespeare en ik / DVD's

➽ Shakespeare en ik / Foto's

➽ Shakespeare en ik / Verhalen

Een scheppingsverhaal

Mijn broer Marcel heeft als hobby het maken van glas-in-loodramen. Enkele jaren geleden maakte hij voor mij een prachtig glas-in-loodraam gebaseerd op een foto die ik had genomen in de haven van Puerto de Mogán op Gran Canaria. Hij hield mij regelmatig op de hoogte van de vorderingen. Hieronder het verslag van het ontstaan van een raam gevat in lood.

+++

In den beginne was er een foto. Deze toonde de mast van een zeiljacht gereflecteerd in het water van de haven van Puerto de Mogán op Gran Canaria. Het helderwit van de mast vormde een mooi contrast met de verschillende tinten blauw van het water.

Dag 1

God scheidde licht en duisternis. Het licht noemde hij dag, de duisternis noemde hij nacht.

Marcel: The first pieces. Alleen is mijn werkkamer te klein voor dit soort formaten.

Dag 2

God schiep het hemelgewelf, het uitspansel, dat de watermassa onder het gewelf scheidde van het water erboven.

Marcel: Het wordt wel wat hoor. Ik ben al blij dat ik het kan snijden, laat staan als ik het straks kan leggen.

Dag 3

God liet het water samenvloeien. Het droge noemde hij aarde, het samengestroomde water noemde hij zee. Voorts liet God zaadvormende planten en bomen ontkiemen.

Marcel: De eerste stukken in het lood! Niet helemaal de juiste volgorde maar het voelt goed om eerst even wat te leggen en dan verder te snijden. Zo blijf ik beter op maat. Het loopt anders erg weg.

Dag 4

God schiep de lichten aan het hemelgewelf, zon, maan en sterren als markering voor seizoenen, dagen en jaren. Het grote licht (de zon) om over de dag te heersen, het kleine (de maan) om over de nacht te heersen.

Marcel: Moeizaam dagje snijden. De mast lijkt simpel maar mijn hemel wat een rotklus. Gestaag doorgaan, dat is het motto!

Dag 5

God liet het water wemelen van levende wezens, en boven de aarde liet hij vogels vliegen. En God zegende hen, opdat de vogels en de vissen talrijk zouden worden.

Marcel: De mast zit erin. Wel een klus, maar wow ... dit wordt echt een top raampje!

Dag 6

God schiep de landdieren: het vee, kruipende dieren en wilde dieren.

Marcel: Hoe later op de avond hoe mooier het glas. Al het snijwerk is klaar op wat detailwerk na. Nu ga ik verder met in het lood leggen, solderen en verder gepruts. Het eindresultaat komt steeds naderbij. Het wordt vast prachtig als straks het licht erdoor schijnt!

Vervolgens besloot God de mens te maken, naar zijn evenbeeld, om heerschappij te voeren over alle andere schepselen. God schiep eerst de mens (als hem) en in tweede instantie als man en vrouw (hen).

Marcel: Klaar voor afwerking. Nu ga ik de boel solderen, en dan omdraaien. Dat is altijd een spannend moment. Vervolgens ga ik de andere kant solderen en kitten. Dan ben ik er nog niet want ik wil met een speciale techniek, die ik zelf ook nog nooit heb toegepast, er extra dunne lijntjes op gaan maken. Er zit zoveel tekening in de afbeelding dat ik meer lijnen nodig heb voor een nog mooiere weergave.

Dag 7

Op de zevende dag was Gods schepping voltooid, en rustte hij.

Marcel: Let nu vooral op de dunne lijntjes die zijn toegevoegd! Ik vind het een geslaagde toepassing van deze nieuwe techniek.

+++

Marcel heeft dit fraaie glas-in-loodraam voor ons gemaakt. Het hangt vóór het verste raam in onze woonkamer, waardoor de invallende zon een prachtig kleurenspel op de muur tovert.

Mijn Top-10 Fictie: 3 t/m 1

In mijn leven heb ik honderden romans gelezen, voornamelijk in het Engels. Het leek mij daarom makkelijk om een fictie top-10 samen te stellen. Dat viel echter tegen, want al gauw kwam bij mij de vraag op aan wat voor criteria een favoriete roman moet voldoen. Ik vind dat het boek goed geschreven moet zijn en een interessant verhaal moet vertellen, maar wat te doen met kwalitatief mindere boeken die in mijn geheugen gegrift zijn omdat ik ze las tijdens een bijzonder moment in mijn leven? Ik ben daarom begonnen met het opschrijven van een groot aantal titels, waarna ik 'op gevoel' een top 10 heb samengesteld. Het is zelfs een top 11 geworden, omdat op #10 twee boeken staan.

De korte omschrijvingen bij de titels doen natuurlijk geen recht aan de inhoud van de boeken. Als je meer wilt weten, geef dan een eenvoudige zoekopdracht aan Google. Alle boeken zijn in het Nederlands vertaald. De Engelse papieren versies staan bij mij in de boekenkast, maar voor belangstellenden heb ik ook elektronische versies geschikt voor alle e-readers.

#3

Birdsong

van Sebastian Faulks

1993

Na een verboden liefdesverhouding blijft een jonge Brit in Frankrijk, waar hij tijdens de Eerste Wereldoorlog in de hel van de loopgraven terechtkomt.

#2

The Remains of the Day

van Kazuo Ishiguro

1989

Het levensverhaal van een volmaakte Engelse butler die zijn werkgever tot het uiterste trouw blijft.

#1

Regeneration

van Pat Barker

1991

De bekende oorlogsdichter Siegfried Sassoon ondergaat een behandeling in een inrichting voor militairen die door de Eerste Wereldoorlog geestelijk ontwricht zijn.

Meer * More * Más

➽ ajjdebruijnOnderweg / Boeken